Drie plekken verder en een weekje later leek het ons hoog tijd om weer eens wat van onszelf te laten horen. Zoals we in ons vorige blog al vertelde gingen we die dag naar Mérida. Mérida is een heel kleurrijke stad en een goede uitvalbasis voor onderandere Chichen Itza.

Het hostel waar we verbleven was even kleurrijk als de stad: overal hangmatten, een grote tuin, een zwembad, gratis salsalessen en ´s avonds livemuziek. Met name van het laatste hebben we erg genoten. Ook hebben wij onze heupjes op de dansvloer gewaagd en meegedaan aan een echte salsales. Over de kwaliteit van onze dansstapjes valt te discussieren. We sliepen op een slaapzaal met 8 andere meisjes. We hebben hier veel mensen leren kennen zoals een groep van 12 (!!!) australiers die samen reisden, een Noors meisje waarvan we de naam nog niet weten en we voor het gemak maar Noor noemen, een Duits meisje die ons door de salsa les heeft geholpen en verschillende Nederlanders en Belgen. Een dolle boel dus! De hoogtepunten van ons verblijf in Mérida zijn toch Chichen Itza en de dag waarop wij met veel verschillende locals hebben doorgebracht. Die dag heeft een Maya man ons alles verteld over zijn cultuur, de Mayakalender en het land waar we nu in zijn. Zo´n drie uur lang hebben wij op ons beste Spaans met hem gepraat over de meest interresante dingen.

De dag erna moesten we vroeg op om naar Chichen Itza te gaan. Chichen Itza is een van de overgebleven Mayasteden en een van de zeven wereldwonderen. Doordat we vroeg waren aangekomen hadden we het geluk dat er nog niet zoveel mensen waren en daardoor een prive gids hadden. Deze man, ook een Maya, heeft in plaats van de gebruikelijke 2 uur ons 3,5 uur alles verteld over deze mooie cultuur. Hij heeft ons zelfs proberen uit te leggen hoe we als Maya´s moeten rekenen en hoe de kalender in elkaar steekt. En, jongens: goed nieuws!! De wereld vergaat niet in 2012! Na Chichen Itza hebben we nog een van de vele cenotes bezocht die Yucatan rijk is. Kort gezegd is een cenote eigenlijk een onderwatergrot. Wij waanden ons werkelijk in een levende *droomvlucht*.

De dag na ons bezoek aan Chichen Itza zijn we naar Palenqúe vertrokken. Dit was een trip van ruim 8 uur: afzien dus. Zeker met de rijstijl van de buschauffeurs en de airco´s die geen stand tussen heel koud of heel warm hebben. Palenqúe ligt in Chiapas wat weer een totaal ander landschap is dan Yucatan. Yucatan is namelijk helemaal plat en Chiapas is een berglandschap. Na 2 uur in de bus te hebben gezeten hadden we een tussenstop in Campeche. Daar kwamen we Teun (een Nederlander die een half jaar in Playa del Carmen heeft gewerkt), Laura (een Duits meisje die vrijwilligerswerk in Guatemala heeft gedaan) en Ricarda (het Duitse meisje die we kende uit Mérida) tegen. Toen we aankwamen in Palenqúe besloten we met z´n vijven een cabana te zoeken. ´s Avonds zijn we lekker uit eten geweest en hebben we genoten van de livemuziek en heerlijke salsacultuur. Op en top genieten! Voor de dag erna hadden we een tour geboekt naar drie verschillende hoogtepunten van Palenqúe. ´s ochtends gingen we eerst naar de Mayaruines van Palenqúe die om verschillende redenen nog indrukwekkender zijn dan die van Chichen Itza. Deze ruines staan midden in de jungle precies zoals ze gevonden zijn. Deze ochtend was het heel mistig en hing er een hele mysterieuze sfeer in de bergen mede door het geluid die de brulapen in de bossen maakten. Dit had het meeste weg van Lost seizoen 1. Niks apengeluiden dus maar eerder een kolossaal monster. Na de ruines zijn we richting Misol Ha gegaan: een waterval van 35 meter hoog. Dit was mede super indrukwekkend omdat je achter de waterval door kon lopen en zo de kracht van het water bijna kon voelen. Na Misol Ha zijn we richting Agua Azul gegaan. Misschien wel het hoogtepunt van deze dag. Agua Azul is eigenlijk een mega lange waterval die steeds overloopt in puur blauwe meren. Ik denk dat het enige wat we hier nog over kunnen zeggen is: WOW en zie foto´s. ´s Avonds was er een salsawedstrijd in het restaurant/bar. Hier hebben we echt naar staan kijken met een glimlach van oor tot oor. Zo heerlijk om die machos ineens zo gepassioneerd te zien opgaan in de muziek en dans. Dus jongens thuis: kom op, voetjes van de vloer! De volgende dag zijn we met Ricarda en Laura richting San Cristobal de Las Casas (heerlijke naam) gegaan. Dit is een prachtig koloniaal stadje met nog meer kleuren dan in Mérida en heeft een prachtige ligging in de bergen. Ik denk dat we ons hier prima kunnen vermaken. Vandaag gaan we de stad maar eens verkennen. Ons volgende bericht zal waarschijnlijk ook uit Guatemala komen.

Veel liefs en adioskes, Madeleine en Juul