Hola a todos!

De reis

11 februari was het dan zover! Ons grote avontuur kon eindelijk gaan beginnen. Om 00:00 werden we opgehaald door Christ die zo lief was om ons naar Brussel airport te brengen. Omdat Christ de volgende dag gewoon aan de arbeit moest, waren wij om 01:00 uur al op het uitgestorven vliegveld op een paar slapende paupers na. We zouden pas om 7:15 uur vliegen dus hebben toen maar de Starbucks geconversceert en de tijd proberen te doden met een paar gezellig potjes Yathzee. De reis begon met een korte vlucht naar London. Na een lekkere Engelse Bagel en een toffe bodyscan voor Juul kon de 10,5 uur durende vlucht naar Dallas TEXAS beginnen. Het was erg gezellig met zoveel Amerikanen aan boord maar we hadden genoeg films en kregen volop te eten: prima vluchtje dus. In Dallas wachtte ons een unieke ervaring want het had gesneeuwd en dit komt haast nooit voor in de meest zuidelijke staat van de VS. We maakte ons al een beetje zorgen, met ons zomers ingepakte backpack,omdat Cancun slechts 2 uur vliegen hier vandaan lag. Ook hadden we totaal geen tijsbesef meer, mede doordat alle klokken of niet werkte of niet goed stonden op het vliegveld. Na de zoveelste visum ingevuld te hebben en nog een fijne bodyscan voor Juul kon het wachten in Texas beginnen. Na 1,5 uur vertraging begonnen we toch aardig gaar te worden aangezien we nu begonnen aan onze tweede nacht doortrekken. Om half 10 kwamen we uiteindelijk aan in Cancun waar we na een welverdiende douche meteen in slaap vielen. We waren tenslotte al 42 uur wakker.

Tulum

Na een heerlijke nacht slapen waren we om 06.00 wakker door toch wel een kleine jetlag, Korte broeken en t-shirts aangetrokken, een lekker ontbijtje op en ons beste spaans in de praktijk gebracht. Toen van Cancun de bus richting Tulum gepakt. Tulum betekent muur, die om de Maya ruines in dit stadje is heengebouwd. Een echt authentiek Maya stadje dus maar die zich vooral kenmerkt door haar prachtige stranden. We lieten ons door de taxi afzetten bij het hostel Zanzil Kin wat een waar paradijsje is: hagelwite stranden, felblauwe zee, overal palmbomen en zand zo fijn als zout (maar dan fijner). Bij aankomst keken wij dan ook onze ogen uit! Onze cabaña staat op het strand en nog geen 100 meter van de zee. Dit opzich is al een mooi feit maar het mooiste is nog het wakker gemaakt worden door de vogels en wanneer je de deur open doet alleen maar palmbomen, strand en een helderblauwe lucht ziet. Bij aankomst was het eerste wat Madeleine deed een geschikte kokosnoot zoeken om deze vervolgens open te maken met haar zakmes.Twee dagen, eenscheef mes en idem deurpost later kon ze zo blij als een kind eindelijk haar kokosnoot oppeuzelen. We konden er dus ook niks aan doen om zo nu en aan jullie, carnavalvierende, winterjassen dragende, voeten aan de grond vriezende kouwkleumen te denken. Onze lijfspreuk van deze 4 dagen was dan ook: het is hier buiten veel beter dan binnen! De omgeving valt hier eigenlijk niet te beschrijven dus we hopen dat de foto´s voor zich spreken. Afgelopen dagen zijn we heerlijk tot onszelf gekomen en hebben niet veel meer gezien dan dit prachtige strand, de maya ruines en het centrum van Tulum. Mexicanen hier zijn echt super behulpzaam en vriendelijk en het spaans gaat ons allebei al aardig goed af (dit moet ik van Madeleine typen maar zij kan het natuurlijk veeeel beter) ( nee dat is niet waar het gat ook bij jou hartstikke goed juul) Valé. Met een klein beetje pijn in ons hart vertrekken we vandaag van dit mooie stukje aarde. Op dit moment wachten we de bus naar Mérida waar we van plan zijn omChichen Itza te bezoeken en voor de rest zien we wel. Fijn he?

Bedankt voor al jullie reacties tot zover en kleed je warm aan daar!!

Liefs Madeleine en Juul